Vá hvað ég...

...elska nýju tölvuna mína.

Seldi bílinn minn síðasta föstudag og þarf því að reyna að rembast við að venjast því að labba allt. Ekkert smá skrítin tilfinning. En hollt held ég. Bla,bla... Og eins og staðan er í dag lítur út fyrir að ég fari um áramótin, ef ég verð búin að fá íbúð og svo er bara að vona að vinnan fylgi í kjölfarið. Þetta er allt svo spennandi, en samt er ég svo þreytt og á svo erfitt með að bíða en er samt búin að taka fullt af ákvörðunum. Svoldið erfitt að geta ekki byrjað að pakka niður, reyna að selja dótið, henda því sem á að henda osfrv. En jæja sá dagur kemur. Á meðan get ég víst hugsað þetta allt.